5.1.06

Kinderpraat

Onze oudste wordt morgen vier. Onze middelste zoon is twee en een beetje. Twee maal een prachtige leeftijd om luidkeels liedjes mee te kwelen. Op liedjes meekwelen staat niet echt een maximumleeftijd, maar het gaat me vooral om de manier waarop een twee- respectievelijk vierjarige dat doet. De tekst verstaan is daarbij van ondergeschikt belang. Onze creatieve soundmixers gaan af op de klanken van de woorden.

Zo heeft Timo (2) een eigen versie gemaakt van ‘k Zag twee beren. Op het einde zingt de doordeweekse tweejarige ‘k Stond er bij en ik keek er naar. Zo niet onze tweejarige creatieveling. Die zingt van Stommerik en ik keek er naar.

Aangezien de tekst van totaal ondergeschikt belang is, is ook de taal volledig beiseite. Seppe (4) zingt alvast de Disney-klassieker van Brother Bear (Take A Look Through My Eyes). Nu moet je weten dat hij van opa teruggevoerd wordt naar zijn Lokerse roots. Wormen stekken is in het Lokers teken lutsen, zo heeft hij van opa geleerd. Heeft niks met zingen te maken, denk je?

Wel: de Disney-hit van Phil Collins (volgens Seppe heet iedereen die je tegenwoordig hoort zingen Phil Collins) Take A Look Through My Eyes wordt: Teken-luts Kumbaya. Tja.