Rock voor Specials (2): Stash

Seizoensrevelatie Stash kreeg met voortreffelijke nummers direct de weide mee. Gunther Verspecht (in huiselijke kring door onze oudste ook wel eens de Gunther genoemd) heeft dan ook zijn stem én zijn uitstraling mee - die ondefinieerbare x-factor. Vooral het Dolly-Parton-intermezzo (Joleen, Joleen, Joleen, Joleeeeeeeeen...) werd gesmaakt. Het illustreert alleen maar het vakmanschap van de groep om beter te zijn dan het origineel. Enkel Sadness bleef een beetje in de synthesizer steken, vond ik. Maar dat is dan ook het enige minpuntje van het hele optreden.

Ondanks de bijval op het einde van het concert, leek het er even op dat er geen bisnummers gingen komen. De jukebox lag al aan, toen de Gunther en de zijnen toch nog terug op het podium kwamen. Met Angels deed Stash even denken aan het betere Status Quo-werk. Als opener konden de Specials niks beters dromen.

*(update: Dat Dolly-Parton-intermezzo is trouwens ook uitgezonden geweest geworden in het één-Journaal van 19u)