kinderpraat

't Is druk deze dagen, met dat nieuwe leven. Wel leuk, maar veel tijd om andere dingen te doen dan luiers verversen, boterhammetjes klaarmaken, spelen met de oudsten, eten maken, gras afrijden (steevast begeleid door een peuter en een kleuter die met hun speelgoedgrasmaaiertje papa imiteren - schattig), de was doen, en tussen de susbeurten door een beetje proberen te slapen, is er niet. Dus de blog leeft op vakantieritme, net zoals ons pas uitgebreid gezinnetje.

Ik heb dan ook het grote voorrecht om de twee oudsten te observeren in hun doen en laten. Vooral bij Seppe (3,5 jaar) geeft dat bij momenten prachtige nieuwe woorden. Laatst speelde hij in de zandbak en was hij een emmertje aan het vullen met wat zand. Daar moest en zou water bij. Dat had hij namelijk zo gezien naast onze deur, waar ze momenteel aan het bouwen zijn. Met die brei kon men dan metsen. En hoe zou een normale mens die brei dan wel niet moeten noemen, volgens Seppe: om te metsen gebruik je mets. Zo simpel kan het leven zijn.