Gedichtendag

Omdat het gedichtendag is,
omdat het veel te weinig gebeurt,
en omdat ik er gewoon zin in had dit op deze blog te gooien.


Boven op de berg
't Was boven op de berg dat ik begreep
je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent
(Bram Vermeulen)

Alleen met gedachten
in een stroom die niet
te vatten valt,
en kruipt waar ik niet
gaan kan, zoals een
kip zich onverwacht
afwendt van de rechte weg.

Zo schrijf je dan die vloed op, in één beweging haast. Haastig
bijna. Maar met de nodige schroom
herlees je de kronkelende schreeuw
en schrapt.

En dan deinst de aandacht dieper
en veinst de waandacht in het geniep:
die ongestelde hersenbrakers,
dit eigen heelal vergeet je nooit.

Ze komen terug,
altijd,
- eens per pennentrek in
een virtueel gekaderde handleiding.
En gaan dan weer,
alleen.