De Topmanager

Dat we via een televisieprogramma een lief konden vinden en vervolgens testen of hij/zij wel de ware is, wisten we al. Onder het mom van "het mag allemaal wel wat ernstiger worden nu" organiseert VT4 een heuse talentenjacht voor topmanagers. Rob Heyvaert, stichter en big boss van Capco, gaat met de nodige zin voor dramatiek op zoek naar een topmanager voor zijn bedrijf. Daarvoor had hij oorspronkelijk 16 kandidaten geselecteerd.

Of Heyvaert zelf een topmanager is, weet ik niet zeker. Ik gun hem het voordeel van de twijfel. Toen hij 23 was richtte hij het bedrijf Cimad op, om het als prille dertiger aan IBM te verkopen. Die verkoop maakte hem financieel onafhankelijk. Of dat van deze man een topmanager maakt? Een goeie onderhandelaar is hij wellicht wel.

Met Capco gaat het heelwat minder. Sedert de oprichting in 1998 heeft het bedrijf nog geen euro winst gemaakt. Voor dit jaar belooft Heyvaert beterschap: er zijn al enkele vestigingen van Capco die het al enkele jaren goed doen (lees: winst maken), en dit jaar zou Capco als geheel definitief de schare van winstgevende bedrijven vervoegen. Afwachten maar.

Feit is wel dat Capco in het algemeen en de figuur van Rob Heyvaert in het bijzonder nogal wat stof doen opwaaien. Men leze daarvoor de soms niet erg hoogstaande, maar bijwijlen toch verhelderende discussie op dit forum.

Zelf zou ik nooit voor iemand als Heyvaert willen werken (Mijn haren komen overeind als ik de baseline lees op de officiële website van het programma: It's not personal, it's business), maar dat is uiteraard slechts persoonlijke voorkeur. Dat je op basis van een televisieformat een topmanager voor je bedrijf aanstelt (met het passende jaarsalaris van 200 000 euro), vind ik op zijn zachtst gezegd bedenkelijk. In zijn uitspraken is de man (typisch Antwerps?) bovendien ongenuanceerd. En last but not least: in de manier waarop hij communiceert met zijn toekomstige (naaste) medewerker geeft hij ook niet direct blijk van tactvol leiderschap. Maar misschien is dat ook niet de bedoeling...

En dan zijn er nog Heyvaerts twee secondanten. Die zijn toch ook eerder een karikatuur van zichzelf. Neem nu Luc Philippi, van wie Heyvaert zich liet ontvallen dat hij altijd op diens oordeel vertrouwt. Welnu, in de aflevering van dinsdag ging hij in tegen Philippi's advies en stuurde prompt een andere kandidate wandelen. Heyvaert excuseerde zich bij zijn twee kompanen en wat was het commentaar van de Luc? "Dit was een zeer goeie beslissing." Hallo, kroket...
Winanda Nuyttens doet me dan weer eerder denken aan Merel van Buiten de zone, alleen zijn haar quotes bijlange zo grappig niet.

Gelukkig zijn Heyvaert en de zijnen niet de archetypes van wat een topmanager zou moeten zijn. Dan vind ik sommige kandidaten op basis van wat je via televisie te zien krijgt, beter geschikt. Wat mij betreft springen er twee uit: Claudia en Koen, twee zelfbewuste types met een gezonde dosis arrogantie en een uitstraling die net commercieel genoeg is. De anderen zijn ofwel te commercieel ofwel te arrogant. Om nog maar te zwijgen van de commerciële arroganterikken. Amusement gegarandeerd. En daar zal het VT4 tenslotte wel om te doen zijn, zeker?