Van woordenboeken en rechtszaken

Ik heb al meermaals mijn studenten gewaarschuwd dat ze op hun taal moeten letten. En zie, vandaag heb ik alweer gelijk gekregen. Als je niet oplet wat je zegt, kan je zelfs een proces aan je broek krijgen.

Ene Norman Spector, een Canadese journalist, heeft het zitten nadat hij de Canadese volksvertegenwoordigster Belinda Stronach - ik citeer, want dergelijke woorden zou ik zelf nooit vrijwillig in de mond nemen - een "bitch" heeft genoemd. In de heisa die volgde op zijn uitspraak, verdedigde Spector zich met de Oxford English Dictionary. Daarin stond, nog altijd volgens Spector, dat hij het woord gebruikte in de betekenis van "arglistige of boosaardige vrouw".

Norman Spector kreeg de wind van voor: de voormalige kabinetschef van de Canadese oud-premier Mulroney werd door tal van Canadese media uitgespuwd. Zo schreef een columniste van Vancouver Sun over het voorval. Ze maakte daarbij bijna terloops de opmerking dat ze het woord "bitch" in geen enkele versie van de Oxford heeft gevonden.

En precies dat laatste had ze niet mogen doen. Want daarmee heeft ze de indruk gewekt dat Norman Spector die definitie zelf uitgevonden had. In de online Compact Oxford English Dictionary zien we nochtans dat Spector blijkbaar bijna letterlijk citeerde uit dit naslagwerk, ook al bedoelde hij niet de eerste betekenis van het woord.

En wat doet een gemiddelde Canadese journalist als zijn geloofwaardigheid gebitcht (to bitch is ook een werkwoord!) wordt? Juist: een proces aandoen. Wegens laster en eerroof. Talking about a bitch (in betekenis 4 van de OED).