De mooiste

In een intussen al niet meer zo nabij verleden, toen mijn broer en ik studeerden en we 's avonds afgepeigerd door het vele blokken verstrooiing zochten op de lichtbak - zappen was nog maar pas uitgevonden bij ons thuis - keken we eigenlijk alleen maar omdat we één welbepaalde persoon wilden zien. Het was niet zozeer de persoon zelf, maar wel wat hij zei. En hoe.

Na een poos - de ene keer duurde het al wat langer dan de andere keer - werd ons wachten beloond. Nog even was het bang afwachten wie het laatavondjournaal zou presenteren. Maar als de immer beminnelijke Alex Puissant televisiekijkend Vlaanderen toesprak, dan was onze dag meer dan geslaagd: "Voor elk van u een... goeie avond!" Als geen ander kon Puissant de "een" eventjes aanhouden, om dan over te gaan in "goeie". En altijd met de glimlach.

Niemand kon en kan mooier "Voor elk van u een goeie avond" zeggen dan Alex Puissant. Niemand. Daar kan zelfs geen Week van de Goeiedag aan tippen.