de chef
Chefs moeten de schitterendste gerechten op een bord kunnen toveren. Chefs moeten het bestaan van Gaia doen vergeten als ze hun klanten een politiek incorrecte, maar exquise foie gras voorschotelen. Chefs doen wonderen en bezorgen hun klanten een uitgelezen moment van zaligheid.
Maar echte chefs moeten ook hun talen kennen, en niet een beetje klungelen zoals in een bekend Belgisch restaurant (via: Damslog). Wie kan er in godsnaam nu iets maken van carpaccio van rund aan wasabi, raket aan de druiven en puntgevels van dennen? Mijn goesting is bij het lezen van die menukaart al over.
Het doet me denken aan de opening van een nieuw restaurant een tiental jaar geleden in het Ieperse. De zin die bij ons gezelschap het licht uitdeed op dat moment, is mij altijd bijgebleven: Onze chef is een culinair hoogstandje.
Maar echte chefs moeten ook hun talen kennen, en niet een beetje klungelen zoals in een bekend Belgisch restaurant (via: Damslog). Wie kan er in godsnaam nu iets maken van carpaccio van rund aan wasabi, raket aan de druiven en puntgevels van dennen? Mijn goesting is bij het lezen van die menukaart al over.
Het doet me denken aan de opening van een nieuw restaurant een tiental jaar geleden in het Ieperse. De zin die bij ons gezelschap het licht uitdeed op dat moment, is mij altijd bijgebleven: Onze chef is een culinair hoogstandje.
Labels: taal
posted by Geert De Cubber at 20:03
1 Comments:
en wat dan te denken van de zovele chefs, of van hun collega's onder de mindere goden, die ons kost wat kost verkleinwoorden willen serveren? Groentjes en frietjes, een soepje hier en een sausje daar? Om van de dessertjes nog maar te zwijgen.
Als ik zondig, doe ik het niet met mate, en zeker niet in kabouterland: ik wil een dessert!
Een reactie posten
<< Home