Waarom Jan Ullrich nooit nog de Tour zal winnen

Ook de Tour gevolgd? Geen overdonderende, spetterende, beklijvende Ronde dit jaar, maar toch een aantal dingen geleerd. Ik wil hierbij al een prognose voor volgend jaar doen:

• in 2006 zal Ullrich ook de Tour niet winnen. In wat allicht zijn laatste Ronde zal worden, zal hij naar jaarlijkse gewoonte zichzelf (en vooral ook zijn ploegmakkers) in de vernieling rijden. Niemand zal nog voor Jan willen rijden, ontgoocheld zal hij van de fiets stappen en diezelfde fiets in één moeite aan de wilgen hangen. Voor hem allicht de beste keuze. Immers: hij mist beroepsernst, koersdoorzicht en grinta, drie onontbeerlijke eigenschappen voor potentiële rondewinnaars. Zijn winst in de Ronde van 97 mag dan ook als een eenmalige toevalstreffer gezien worden.
• Als hij gespaard blijft van ziekte of ongeval, wint Ivan Basso de Ronde 2006. Basso was dit jaar de enige die nog een beetje in de buurt van Armstrong kon blijven. Jammer van zijn mindere prestatie in de openingstijdrit en in de eerste bergrit, of hij was dit jaar al dicht bij de eindzege geweest. Of moeten we er toch nog op hopen dat hij morgen een fabelachtige tijdrit rijdt en Armstrong en iedereen in het verlies rijdt.
• De groene trui is volgend jaar voor Tommeke. Met vijf ritzeges. Nadat hij al Milaan-San Remo, Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en het Belgisch kampioenschap heeft gewonnen. En voordat hij voor de tweede opeenvolgende keer wereldkampioen wordt. Een mens mag dromen...

kinderpraat

't Is druk deze dagen, met dat nieuwe leven. Wel leuk, maar veel tijd om andere dingen te doen dan luiers verversen, boterhammetjes klaarmaken, spelen met de oudsten, eten maken, gras afrijden (steevast begeleid door een peuter en een kleuter die met hun speelgoedgrasmaaiertje papa imiteren - schattig), de was doen, en tussen de susbeurten door een beetje proberen te slapen, is er niet. Dus de blog leeft op vakantieritme, net zoals ons pas uitgebreid gezinnetje.

Ik heb dan ook het grote voorrecht om de twee oudsten te observeren in hun doen en laten. Vooral bij Seppe (3,5 jaar) geeft dat bij momenten prachtige nieuwe woorden. Laatst speelde hij in de zandbak en was hij een emmertje aan het vullen met wat zand. Daar moest en zou water bij. Dat had hij namelijk zo gezien naast onze deur, waar ze momenteel aan het bouwen zijn. Met die brei kon men dan metsen. En hoe zou een normale mens die brei dan wel niet moeten noemen, volgens Seppe: om te metsen gebruik je mets. Zo simpel kan het leven zijn.

Vakantie...

Vakantie...

Dolce far niente... Hoewel, niente met drie kindjes...

De blog gaat allicht op waakvlam.

Indien je ook vakantie hebt: geniet ervan.
Indien je geen vakantie hebt (werken, tweede zit, ...): geniet er ook van.