De Duitse TestAankoop

Vraag aan 100 Vlamingen welke consumentenorganisatie hij/zij kent, en de meesten zullen antwoorden: TestAankoop.

Vraag aan 100 Duitsers welke organisatie de belangen van de consument verdedigt, en de gemiddelde Heinrich/Helga zal antwoorden: Stiftung Warentest.

Straffer nog: 96% van de Duitsers kent de Duitse tegenhanger van onze TestAankoop en 83% vindt dat je die organisatie beter kunt vertrouwen dan de politie of het Rode Kruis. Indrukwekkende cijfers voor de Duitse consumentenorganisatie. Reeds meer dan 40 jaar publiceert Stiftung Warentest haar bevindingen in het tijdschrift test (met een on-Duitse kleine beginletter!).

de Stiftung werd op instigatie van de toenmalige bondskanselier en grootste Duitser aller tijden Konrad Adenauer in het leven geroepen om door de bomen het bos te zien. Immers, tegen halfweg de jaren zestig hadden de Duitsers dankzij hun Wirtschaftswunder veel keuze om hun harde (toen nog) Marken uit te geven. 40 jaar later heeft het tijdschrift test een oplage van iets meer dan 600000.

Wie zou verwachten dat de Duitse zusterorganisatie van onze TestAankoop groter zou zijn, komt bedrogen uit. TestAankoop is niet alleen ouder - de organisatie viert dit jaar met veel bombarie haar 50ste verjaardag - maar in een kleiner land als België heeft TestAankoop zo maar eventjes 350000 abonnees. Daarnaast is TestAankoop ook één van de founding fathers van Euroconsumers, dat zowat 1 miljoen consumenten vertegenwoordigt in vijf landen (naast België ook Frankrijk, Italië, Portugal en Spanje) en daarmee de grootste consumentenorganisatie is in de EU.

Als de Belgen niet goed zijn in het voetbal, dan misschien wel in consumentenorganisaties?

Conclusie

Vanmorgen heb ik les gegeven over het schrijven van een rapport. Niets wereldschokkends op zich.

Toen ik het had over het belang van de conclusie, en dat je die conclusie beter - provisoirement - uitschrijft nog voor je je eigenlijke rapport schrijft, kon dat op al even traditionele maar weinig wereldschokkende gekke bekken rekenen van de studenten.

En toch... Een goeie conclusie zorgt voor een kennissprong. Op basis van "oude" kennis trek je conclusies. In die conclusie zit in principe nieuwe kennis. Tot zover de theorie - het moet nog leuk blijven.

Een voorbeeld kan veel duidelijk maken (met dank aan collega MM):

Uit recent onderzoek is het volgende gebleken:

Na opgravingen in de Russische bodem tot een diepte van 100meter hebben Russische wetenschappers resten gevonden van koperdraden, met een geschatte leeftijd van zo'n 1000 jaar. De Russen hebben hieruit de conclusie getrokken dat hun voorouders reeds 1000 jaar geleden beschikten over een kopernetwerk!

Om niet achter te blijven zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem gaan afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van glasvezels aantroffen. Deze vezels bleken na onderzoek zo'n 2000 jaar oud te zijn, waaruit de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar geleden al een zeer geavanceerd digitaal fibernetwerk in hun bezit hadden. En dat zo'n 1000 jaar voor de Russen...

Een week later hebben de Belgen het volgende rapport gepubliceerd: "Na opgravingen in de Belgische bodem, tot op een diepte van 500 meter, hebben Belgische wetenschappers helemaal niets gevonden."

De Belgen concluderen hieruit dat zo'n 5000 jaar geleden de Oude Belgen reeds in het bezit waren van een draadloos netwerk.

Kindertaal

Kindertaal is fantastisch, en met een peuter en twee kleuters in huis kunnen wij het weten. Volop in vakantiestemming en geruggensteund door een stralend zonnetje, haalde ik alvast drie paar nieuwe sandalen in huis. En mama's aankoop is enthousiast onthaald. Onze Timo (3,5 jaar) wil vanaf nu enkel nog zijn "soldaatjes" aan.