Tram

Het was al lang geleden dat ik nog met de tram had gereden. Sedert we naar de rand van Gent verhuisd zijn – eigenlijk al over de rand, maar goed – heb ik nog maar 2 maal de tram genomen. En we wonen hier nu toch al zo’n 2,5 jaar. Eigenlijk is dat een schande, want op een twintigtal minuten spoor je naar het centrum van de stad. Zonder file, zonder parkeerproblemen.

Deze morgen dus op de tram. Ergens onderweg stapt een jongen op met een vrij zware handicap. Hij kan niet meer helemaal recht op zijn benen staan en heeft hulp en (letterlijk) ondersteuning nodig van een andere jongen. Ik schat ze vooraan in de twintig. Jonge gasten dus. Een beetje verder in de tram zit een al wat oudere dame. Een jaar of 70, schat ik. Ze kijkt de twee jongens aan met een ocharme-blik. Ik kijk de twee gasten nog eens goed aan en zie dat ze heel veel plezier hebben. Waarmee ze lachen, weet ik niet, maar het werkt aanstekelijk. In een mum van tijd lachen de twaalf tramgasten mee, de meewarige blik verdwijnt van het gezicht van de oude dame. Ze glimlacht mee en kijkt nu vol bewondering naar de twee jongens, die een beetje verder lachend van de tram stappen. Mijn blikt kruist die van de twee jongens. Ze hebben alle twee een piercing door de onderlip. Hun lach is zo aanstekelijk dat ik ook opnieuw moet glimlachen. Ik zwaai en zij zwaaien terug. Het is alsof ze willen zeggen: “’t beste veur 't nieuw joar!” Waarop ik alleen maar kan zeggen: “uuk zu veele!”

kerstmijmering

De dingen gaan wat langzamer tijdens een vakantieperiode. Dat is ook de reden waarom er deze week zo weinig activiteit is op deze blog.

Ik geef het graag toe: ik ben dezer dagen bezig met de echt belangrijke dingen des levens. En al is deze blog wel een deel van mijn (virtueel) leven, toch is het niet belangrijk genoeg om me ledig mee te houden tijdens een vakantieperiode.

Vakantie is sowieso al een drukke kinderperiode. De kerstvakantie is al helemaal goed gevuld met feestjes op kerstavond, Kerstdag en tweede Kerst. En dan zijn we nog niet helemaal uitgerust of de tandem oudejaar - nieuwjaar staat al klaar. Voor de obligate eindejaarslijstjes is er dus al helemaal geen tijd meer over, natuurlijk.

Engels woord van het jaar: podcast (of toch niet...)

of is het infosnacking (volgens Webster dictionary).

Infosnacking verwijst naar het surfen op het werk naar niet-werkgerelateerde sites. Of persoonlijke telefoons op kosten van het werk.

Engels woord van het jaar: podcast

Dan zijn de Engelstaligen wat meer tech-minded dan de Duitsers. Volgens de New Oxford American Dictionary is het woord van het jaar podcast.

Er zullen ongetwijfeld nog andere woorden van het jaar volgen...

Duits woord van het jaar: Bundeskanzlerin

Dat Duitsland dit jaar voor de eerste keer een vrouwelijke bondsbanselier verkoos, zullen we geweten hebben: het Duitse Gesellschaft für deutsche Sprache heeft Bundeskanzlerin (de vrouwelijke vorm van Bundeskanzler, de Duitse eerste minister) verkozen tot het Duitse woord van het jaar 2005. Overigens, als het in België zover komt, hebben wij dan ook een vrouwelijke vorm van minister in onze taal? Of moeten we wachten tot Vlaanderen een minister-presidente krijgt?

Op de tweede plaats volgt volgens de GfdS (zeg maar: de Duitse variant van onze Taalunie) de Bild-krantenkop Wir sind Papst! (n.a.v. de verkiezing van Joseph Ratzinger tot paus Benedictus), de derde plaats is voor Tsunami. Internationaal gezien zou dat laatste woord wel eens het woord van het jaar kunnen worden.

Bekende weblog

Sedert gisteren is Passito toegetreden tot een select clubje van bekende weblogs (zelfs nog voor GeenStijl en ReteCool) - doe gerust zelf de test: ga naar Computerwoorden.nl, tik het woord blog in (het woord is toegevoegd aan de lijst), scrol een beetje naar beneden (tot aan: Overige resultaten), klik op de link daar, lees en geniet:

"Bekende weblogs zijn Passito.blogspot.com, Geenstijl.nl en Retecool.nl."

Bedankt, Geert Bos, voor zoveel eer. Een bescheiden mens wordt hier oprecht stil van...

Woord van de week: factotum

Weet jij soms toevallig wat een factotum is? Mijn beminnelijke collega overweldigde me wel heel erg met die vraag, precies op het moment dat ik van mijn kopje welverdiende thee wilde lurken.

Geen idee, zei ik, iets in de trant van..., probeerde ik nog, maar verder kon ik niet komen.

Mijn collega verloste me uit mijn intellectuele lijden. Een factotum, zo onderwees hij, is een loopjongetje.

En pas nu dringt het tot me door vanwaar dat woord komt: fac (van Lat. facere, doen) en totum (alles). Een factotum is dus letterlijk iemand die alles doet, een manusje-van-alles (let op de onberispelijke spelling van dat laatste woord!). Waarvan akte.

Who were you in your last past life?

Sedert een paar minuten ken ik het antwoord op deze prangende vraag.

Ik was een Fransman, leefde rond 950 en was bankier of rechter (of zoiets van die strekking).
Mijn psychologische achtergrond is wat mysterieus: ik was een Bohemian personality, mysterieus, hoogbegaafd (ben ik nog), in staat om oude boeken te begrijpen (als het niet moeilijk is, kan ik dat ook nog).

Het vervolg van mijn psychologisch profiel vind ik wat verontrustend: Magician abilities, could be a servant of dark forces. Huh, Darth Vader out there? Bon, toveren kan ik nog altijd (ik geef nu bij wijze van alternatief les) en de dark forces, tja, ik ben leerkracht, weet je...

(link: hier)

Computerwoordenboek

Wie door de virtuele bomen het noorden van zijn kompas verliest (of zoiets), kan misschien eens het Computerwoordenboek raadplegen. Daar worden technische termen in het algemeen en computertermen in het bijzonder in een heldere, klare taal uitgelegd. Enig minpuntje: bloggen en blogger zijn wel opgenomen in het woordenboek, blog (nog) niet. Maar dat komt nog wel?

Woord van de week: voortbewegingstoestellen

Vanmorgen gehoord op de radio dat er een nieuw woord in de wegcode wordt geïntroduceerd om de niet-auto's, niet-fietsen en niet-bromfietsen aan te duiden. Skaters en ander (rollend?) specimen worden voortaan - als het van de minister van mobiliteit afhangt - aangeduid als voortbewegingstoestellen.

Ik weet niet of het een parlementaire vraag waard is, maar ik waag het er toch op: ik beschouw mijn loopschoenen (Saucony, vraag me niet welk type, ik heb ze gekocht in een gespecialiseerde loopwinkel en ze zitten goed, dus de rest doet niet terzake) ook als een speciaal vehikel waarmee ik mijzelf sneller kan voortbewegen dan met gewone schoenen. Dankzij die schoenen (maar natuurlijk ook danzij een immer beter wordende conditie) haal ik nu toch al de drempel van de 10km/u.

Ben ik daarmee ook een voortbewegingstoestel? Om maar te vragen: waar zal de grens liggen? 't Is allemaal een kwestie van semantiek.